Χάρτης - Καλούγκα (Kaluga)

Η Καλούγκα (Калуга) είναι ρωσική πόλη και το διοικητικό κέντρο της Περιφέρειας Καλούγκα, ευρισκόμενη στον ποταμό Οκά και 150 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Μόσχας. Σύμφωνα με την ρωσική απογραφή του 2010, η Καλούγκα είχε 324.698 κατοίκους ενώ με εκτιμήσεις του 2017 έφτανε τους 341.892.

Η Καλούγκα, που ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα ως συνοριακό φρούριο στα νοτιοδυτικά σύνορα του Μεγάλου Δουκάτου της Μόσχας, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο ιστορικό αρχείο στα χρονικά του 14ου αιώνα, ως Κολούγκα. Το όνομα προέρχεται από το παλιό ρωσικό Καλούγκα που σημαίνει "ακρωτήριο". Κατά την περίοδο των επιδρομών των Τατάρων ήταν το δυτικό άκρο της γραμμής άμυνας της όχθης του ποταμού Οκά. Η Μεγάλη Στάση στον ποταμό Ουγκρά πολέμησε μόνο προς τα δυτικά. Στον Μεσαίωνα, η Καλούγκα ήταν ένας μικρός οικισμός που ανήκε στους πρίγκιπες Βοριτίνσκι. Η προγονική κατοικία αυτών των πριγκιπών βρίσκεται νοτιοδυτικά της σύγχρονης πόλης.

Η Καλούγκα συνδέεται με τη Μόσχα με σιδηροδρομική γραμμή και με την αρχαία οδό, την οδό Καλούγκα. Αυτός ο δρόμος προσέφερε στον Ναπολέων Α΄ την αγαπημένη του διαδρομή διαφυγής από την παγίδα της Μόσχας το φθινόπωρο του 1812. Όμως ο στρατηγός Μιχαήλ Κουτούζοφ απωθούσε τις προόδους του Ναπολέοντα προς αυτήν την κατεύθυνση και ανάγκασε τον αποσπασμένο γαλλικό στρατό πάνω στον παλιό δρόμο Σμολένσκ, που προηγουμένως καταστράφηκε από τους Γάλλους κατά την εισβολή τους στη Ρωσία.

Σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας η Καλούγκα ήταν η κατοικία των πολιτικών εκτοπισμένων και κρατουμένων, όπως ο τελευταίος Κριμαίας Χαν Σάχιν Γκιράι (1786), ο σουλτάνος Αριγκάζι-Αμπντουλ-Αζίζ (1828), η Γεωργιανή πριγκίπισσα Θέκλα (1834-1835) και ο ηγούμενος Αβάμ Ιμάμ Σαμίλ (1859-1868).

Η Καλούγκα καταλαμβάνεται για λίγο από τον Γερμανικό στρατό στη Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα κατά τη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας. Καταλαμβάνεται από τις 12 Οκτωβρίου 1941 έως τις 30 Δεκεμβρίου 1941.